"Klub kąpielowy angielskich dam" Barbara J. Zitwer | Książkowo

Już na pierwszych stronach dowiadujemy się czym jest rzeczony klub. Ostatni zapis manifestu mówi:

"Przede wszystkim zaś członkinie winny słuchać się nawzajem ze współczuciem, pomagać sobie dostrzegać promyki słońca w najczarniejszych godzinach i nosić w sercu przygodę." Przyjaźń między kobietami odgrywa ważną rolę do ostatniej kartki. To żadna lukrowana opowieść o psiapsiółkach rodem z Seksu w wielkim mieście.

To lekka historia. Narratorem nie jest główna bohaterka, ale to jej oczami widziana jest historia. To nie pamiętnik, ale wypełniony jest uczuciami. Nie doświadczymy wartkiej akcji. To powieść po części drogi- drogi Joey ku poznaniu, czego tak na prawdę chce od życia- i opis jak kształtować się mogą relacje miedzy ludźmi. O tym jak my możemy je kształtować.

-Wiesz co mawia się o uroczystych kolacjach?- ciągnęła Aggie.

-Niem co?

-Że zawsze powinna być przynajmniej jedna osoba, której nikt dobrze nie zna, jedna niewiadoma, To napędza dynamikę i zmusza ludzi do przyzwoitego zachowania.

Joey prowadzi w NYC życie młodej singielki. Pracuje w wielkiej firmie, gdzie odnosi zawodowe sukcesy. Jest zadbana, zgrabna, biega, zdrowo się odżywia. Jest dobra w tym co robi. W życiu prywatnym ma jednak pecha, a może raczej po prostu nie ma życia prywatnego- jej rodziną jest Cynka, pies. Na prowincji spotyka starsze panie, młode wiekiem, czyli członkinie Kąpielowego Klubu Angielskich Dam, nadzorcę budynku Iana, jego córkę. "Z całym szacunkiem, Ian, ale tam jest chyba: "Aż do śmierci". Uniósł szybko wzrok i Joey zorientowała się, że uderzyła w uczyły punkt." Poznaje ich historię i wspólnie kreślą nową. 

Po przybyciu na prowincję tempo życia  Joey zwalnia. Czas poświęca już nie tylko na pracę, ale poznawanie nowych ludzi, przyjemności, choć nie oznacza to, że w jej życiu nie brakuje goryczy. Myślę, że zabieganie, pęd za karierą, na czym traci życie prywatne jest nieobcy wielu młodym ludziom. Może spędzając czas się przy tej lekturze, ktoś zatrzyma się na nieco dłużej i idąc śladem bohaterki szerzej spojrzy na to, jak upływa jego życie. Nie jest to wyciskacz łez, ale pozycja miła do przeczytania wylegując w hamaku letniego słonecznego dnia, lub siedząc opatulona kocem w zimowy wieczór. To książka o kobietach. Dla kobiet. A mężczyźni mogą przeczytać ją, aby trochę lepiej je poznać, zrozumieć.